Na rynku motoryzacyjnym od kilku lat obserwuje się wzrost sprzedaży samochodów terenowych i SUV-ów. Jednocześnie wśród kierowców zapanowała moda na off-road, czyli sport motorowy polegający na jeżdżeniu specjalnie przygotowanym autem w terenie, zarówno wyczynowo, jak i rekreacyjnie. Okazuje się, że chcąc spróbować jazdy po bezdrożach, wcale nie trzeba wybierać się w odległe miejsca, a jedynie dobrze się rozejrzeć. W Polsce i okolicach nie brakuje idealnych terenów do uprawiania off-roadu. Jest też wiele grup, organizacji, stowarzyszeń, a także firm specjalizujących się w organizacji wypraw oraz szkoleń z jazdy off-roadowej. – Każdy będzie bardziej żałował tego, czego nie zrobił, niż tego, co zrobił. Warto poznawać świat i ludzi, cieszyć się życiem, jednocześnie doskonaląc technikę jazdy przydatną na co dzień. Udowodniono, że jazda w terenie dobrze wpływa na technikę jazdy, pozycję za kierownicą i czucie samochodu na co dzień – zachęca do spróbowania off-roadu instruktor z Akademii 4×4, Krzysztof Dejewski.
Czym jest off-road?
Najkrócej, off-road można opisać jako jazdę samochodem z napędem na cztery koła poza utwardzonymi, wyznaczonymi drogami. Jest to jazda w dzikich, niedostępnych miejscach, zwiedzanie i poznawanie świata oraz ludzi, bo oni są nieodłącznym elementem kultury terenowej. Off-road to również walka z przeciwnościami natury, z sobą samym i swoimi słabościami. Jazdę poza wytyczonymi szlakami uprawiać można przez cały rok praktycznie wszędzie, od lasów i gór, przez kamieniołomy i wąwozy, aż po poligony i specjalnie przygotowane tory komercyjne. W zależności od terenu, po którym się porusza można wyróżnić kilka podstawowych odmian off-roadu: najpopularniejszy – przeprawowy, polegający na pokonywaniu różnych przeszkód (strome podjazdy i zjazdy, trawersy, doły błotne i rzeki), rock crawling, oznaczający wspinaczkę górską po kamienistych zboczach, cross country, będący rajdem szybkościowym (np. Rajd Dakar) oraz turystyka off-road (turystyka 4×4), czyli podróżowanie samochodem terenowym po bezdrożach. – W sensie zawodowym, to całe moje życie, gdyż połączyłem pracę z pasją. Lubię poznawać nowych ludzi i z nimi pracować. Ponadto przy tym zajęciu łączymy hobby, przygodę, odkrywanie świata i to w gronie najbliższych –tłumaczy Krzysztof Dejewski, założyciel Akademii 4×4.
Niezbędnik off-roadzisty
Niezbędnym elementem jest samochód terenowy z napędem 4×4, czy to produkowany seryjnie czy poddany specjalnym modyfikacjom. Należą do nich m.in. klatka wzmacniająca, zwiększona moc silnika oraz niezbędna wyciągarka. Jednak najważniejszy jest kierowca, chociaż kompletem jest załoga, a w szczególności pilot, który jest oczami kierującego pojazdem. Jazda poza wyznaczonymi drogami jest precyzyjną pracą, ponieważ często jeździ się na centymetry. W aucie zawsze przebywa instruktor, który razem z resztą grupy mają zapewnić bezpieczeństwo.
Opona musi być mocna
Opona to najważniejsza część wyposażenia auta off-roadowego, zaraz po kierowcy i samochodzie. Rola ogumienia jest niezwykle istotna, szczególnie, gdy mamy do czynienia z autem o dużej mocy, wadze i napędzie na cztery koła. W takich warunkach niezbędna jest specjalistyczna, wytrzymała i sztywna opona. – Mając słabe opony, wcześniej musimy lecieć po ciągnik. To taka dygresja znana w świecie off-roadowym. Lubię firmy z tradycjami, które są od dawna na rynku i mają w ofercie dobre modele. Bez wahania mogę wymienić GEOLANDAR A/T z Yokohamy. Opona musi zapewnić bezpieczeństwo, dlatego stawiam na sprawdzony sprzęt – wyjaśnia Krzysztof Dejewski, który od 16 lat jest instruktorem doskonalenia jazdy.
Gdzie jeździć?
Imprezy rajdów terenowych odbywają się w całym kraju, w lasach, górach, kamieniołomach, wąwozach, na poligonach oraz specjalnie przygotowanych torach. – W zasadzie jeździmy wszędzie, nie ma dla nas limitów. Zarówno w górach, na Mazurach, ale na Mazowszu też są piękne tereny. Chciałbym uspokoić wszystkich, że natura radzi sobie z pozostawianymi przez auta śladami – mówi Dejewski. Ludzie uprawiający off-road chętnie uciekają od cywilizacji, dlatego wybierają południowo-wschodnie rejony, kierując się w Karpaty (Ukraina, Rumunia) oraz na Bałkany (Albania, Macedonia, Kosowo). Gdy fundusze nie stanowią problemu, coraz więcej osób kieruje się w jeszcze odleglejsze strony, np. do Gruzji czy Kirgistanu.
