Alfa Romeo Tonale 1.5 160 KM. Gdzie jest to cuore sportivo?!

Miałem w swoim życiu dwie Alfy Romeo. 155 i 166. Obie lubiłem i nie mogę na nie narzekać. Dlatego z przyjemnością przyjąłem do testów model Alfa Romeo Tonale 1.5 160 KM. Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak ten samochód mnie zawiódł. Albo inaczej. Projektanci chyba mocno chcieli, by stereotyp o Alfach wrócił. Zamiast cieszyć się tym samochodem, czekałem aż będę go w końcu zwracał.

Miałem go krótko. Zaledwie weekend. Ale to wystarczyło, bym bardzo niechętnie patrzył w kierunku tego modelu. Co tu poszło nie tak? Czy to auto projektował ktoś, komu zależało na “zdobyciu” złej opinii o Alfach? Przecież tu tak wiele rzeczy “poszło nie tak”, że ciężko mi jest usiąść i pisać o tym samochodzie. A przecież lubię motoryzację, jestem fanem tej włoskiej marki. Po prostu niedobrze mi się robi jak pomyślę o tych kilku dniach. Nie będę ukrywał – jak dla mnie to nie jest Alfa Romeo “z krwi i kości”. Ba, właściciel tego crossovera nie powinien mówić, że ma “cuore sportivo”.

Alfa Romeo Tonale 1.5 160 KM. Cieszę się, że miałem ten samochód tylko na weekend

Możecie mi nie wierzyć ale nigdy nie miałem problemów z moją Alfą 166. Ba, ten samochód jeździł z silnikiem Twin Spark 2.0 155 KM. I co? I nic. Zero awarii, zero problemów. A tu mam do dyspozycji nowy samochód, który ma zaledwie kilka miesięcy. Skrzypią niemiłosiernie wycieraczki, nie chce się zamykać elektryczna klapa bagażnika, pojawiają się problemy z multimediami, system “nie widzi” kluczyka. Boję się pomyśleć ile jeszcze głupot znalazłbym w tym aucie, gdybym dalej nim jeździł. W sumie jak teraz się zastanawiam nie wiem czy nie było tych problemów więcej, ale po prostu o nich zapomniałem.

Wizualnie? Alfa Romeo z krwi i kości

Nie ma co się oszukiwać. Widać, że jest to włoski samochód. Front typowy dla Alfy Romeo. Ten grill, piękne reflektory – szczególnie fantastycznie wyglądają światła do jazdy dziennej. Boczna linia nadwozia? Lekko opadający dach, duże felgi, liczne przetłoczenia. Z tyłu listwa świateł biegnąca przez całą długość, logo marki i tuż pod nim nazwa modelu. Ewidentnie samochód nie do podrobienia. Prawdziwa włoska Alfa Romeo. Rzecz jasna, wisienką na torcie jest ten wspaniały lakier, który śni mi się do dziś. Jeśli miałbym kupować Alfę to chyba właśnie w takim kolorze. Chyba? Zdecydowanie tylko i wyłącznie w takim!

Warto dodać, że jest to najmniejsze auto z dzisiaj oferowanej gamy włoskiego producenta. To crossover, który ma zapewne zachęcać miejskich klientów, którzy skuszą się na nietuzinkowy samochód, wyróżniający się z tłumu. Tak też będzie. Przecież konkurencja w postaci Audi Q3, BMW X1, Lexus UX, Volvo XC40 czy Mercedes-Benz GLA nie mają nawet startu. Pod względem wizualnym, bo technicznie i jakościowo już bym mocno się zastanawiał.

Włoskie wnętrze? Trochę na siłę

Gdy wsiadałem do Giulii, wiedziałem, że to włoska Alfa Romeo. A w Tonale? Niby też było w miarę “włosko” ale jednak nie do końca. Może jakościowo ten crossover nie do końca mnie przekonał? Być może. Żeby nie było – nie miałem do tego auta negatywnego nastawienia. Po prostu miało sporo irytujących błędów. Tak czy inaczej, fotele przednie całkiem przyzwoite, dobrze wyprofilowane. Obowiązkowo fajna kierownica z przyciskiem uruchamiającym silnik. Fajne, okrągłe wloty powietrza – tu z pewnością widzimy włoski styl. Ale z kolei ten ciekawie wyglądający “dekor” na desce rozdzielczej bardziej mi pasował do BMW lub MINI, niż do Alfy.

Włosi pozbyli się również klasycznych zegarów. Całe szczęście, że graficznie projekt cyfrowego odpowiednika jest po prostu przepiękny. Idealnie pasuje do Alfy Romeo. W testowanym modelu miałem do dyspozycji audio Harman/Kardon. Z racji tego, że lubię, gdy muzyka gra dobrze w aucie, musiałem sprawdzić ten element. I jak? Całkiem dobrze, chociaż słyszałem o wiele lepsze systemy. Dodam jeszcze, że z tyłu, jak na tak małego crossovera, miejsca jest w sam raz. Nie jest przesadnie dużo, ale nie ma też ścisku.

Jak jeździ Alfa Romeo Tonale 1.5 160 KM?

Myślisz sobie, 160 koni w hybrydzie powinno jechać w miarę sprawnie. Na pewno fajne jest to, że nie są to trzy, a cztery cylindry. Do tego mamy silnik elektryczny o mocy 20 KM, który wspomaga spalinowy. Motor oferuje również 240 Nm momentu obrotowego. Silnik współpracuje z 7-biegową skrzynią automatyczną TCT. Przyspieszenie do setki trwa 8,8 sekundy, a maksymalnie możemy pojechać 212 km/h. Na papierze jest… normalnie. To znaczy, w końcu to miejski crossover, więc nikt tym szaleć nie będzie. Nawet pomimo tego, że to Alfa Romeo, ale pamiętajcie, “cuore sportivo” tu nie ma, więc o żadnym sporcie nie ma mowy.

Na papierze normalnie i w jeździe codziennej też… normalnie. To znaczy, auto w miarę dobrze trzyma się drogi, jest dobrze wyciszone, a przyspieszanie w mieście za sprawą hybrydy jest bardzo żwawe. W trasie nie ma co szaleć, bo jedyne co uzyskacie to wysokie zużycie paliwa. O ile w mieście będzie to 6 litrów, o tyle w trasie 7, jeśli jedziecie spokojnie. Mowa o prędkości do 120 km/h. Powyżej tej wartości robi się głośno i nieekonomicznie. Zalecam więc spokojne operowanie pedałem gazu.

Komfort podróżowania Alfą Romeo Tonale

Jak już wspominałem, to auto miejskie. Z racji gabarytów łatwo się parkuje. Mamy z resztą powyżej bazowej wersji (Super) czujniki parkowania. Miejsca jest w sam raz – szczególnie w przypadku bagażnika, który pomieści aż 500 litrów! Dobry wynik w tej klasie. Materiały nie grzeszą jakością, ale za to jest wygodnie. Jak już wspominałem – w mieście jest też cicho. Na upartego w trasie również, o ile będziecie jechali do 120 km/h. Powyżej może być różnie. Nic więcej nie mam do powiedzenia. Nie jest to sportowy model, jak na Alfę przystało. To crossover, który ma się sprzedawać wyglądem i zapewne to będzie mu wychodziło najlepiej.

Nie będzie z tego miłości. Ba, zauroczenia również

O ile kocham Alfy, o tle z Tonale romansu mieć nie będę. To nie mój styl. Jeszcze Stelvio przeżyję ale już w stronę Tonale na pewno wzdychać nie będę. A czy będą to robić klienci? Pewnie tak, bo mamy szeroką gamę silnikową – diesle, benzyny, hybrydy plug-in – do wyboru, do koloru. Mamy też dobre wyposażenie nawet w podstawie, chociaż sugeruję zamiast wersji Super pomyśleć o TI. Różnica w cenie jest niewielka (około 20 tysięcy złotych), a mamy reflektory Matrix, kamerę cofania i wiele innych fajnych dodatków.

Co do cen, startujemy od 161 tysięcy złotych i wcale nie będzie to goła włoszka, gdyż mamy 18-calowe felgi, duży ekran multimedialny czy systemy bezpieczeństwa. Jak zwykle, hybryda plug-in to jakieś cenowe nieporozumienie. Startuje od 232 tysięcy złotych.