Rozrost prostaty a rak prostaty
Niezłośliwe powiększenie prostaty (BPH) jest spowodowane uciskiem tego narządu na cewkę moczową. Prowadzi do problemów z oddawaniem moczu, a z czasem nawet do niekorzystnych zmian anatomicznych oraz czynnościowych pęcherza moczowego i nerek. Objawy powiększenia prostaty, które dotyka mężczyzn w wieku powyżej 50 lat, można jednak załagodzić poprzez stosowanie leków, takich jak Prostamol Uno. Lek ten wytwarzany jest z owoców boczni piłkowanej i hamuje powstawanie dihydrotestosteronu (DHT), co prowadzi do normalizacji metabolizmu w komórkach gruczołu krokowego, łagodząc objawy ze strony dolnych dróg moczowych.
Rak prostaty jest natomiast nieprawidłowym i niekontrolowanym rozrostem komórek budujących narząd. Objawia się najczęściej problemami z oddawaniem moczu, uczuciem ciągłego parcia na pęcherz, trudną do opanowania potrzebą oddania moczu, częstomoczem oraz zwiększoną częstością nocnych wizyt w toalecie. Poprzez utrudniony odpływ moczu chorobie mogą towarzyszyć częste infekcje układu moczowo-płciowego. W zaawansowanej chorobie nowotworowej, w której obecne są przerzuty, mogą być obecne powiększone węzły chłonne oraz bóle kręgosłupa wraz z objawami neurologicznymi.
Jak diagnozuję się raka prostaty?
Kiedy pacjent zaobserwuje u siebie objawy sugerujące nowotwór prostaty, powinien niezwłocznie udać się do lekarza. Badaniem pomagającym ustalić patologie w obrębie narządu krokowego jest badanie PSA z krwi żylnej. Norma stężenia jest zależna od wieku: dla panów w wieku od 40 do 50 lat norma wynosi 2,5 ng/ml, od 50 do 60 lat – 3,5 ng/ml, od 60 do 70 lat – 4,5 ng/ml, a dla panów w wieku od 70 do 80 lat – 6,5 ng/ml. W trakcie wizyty, po zebraniu dokładnego wywiadu uwzględniającego objawy oraz wywiad rodzinny lekarz powinien przeprowadzić badanie fizykalne w tym badanie per rectum. Pomocne w rozpoznaniu raka prostaty może być wykonanie przezodbytniczego USG, rezonansu magnetycznego oraz biopsji gruczołu krokowego. Podczas ultrasonografii przezodbytniczej można wybrać miejsce, z którego należy pobrać wycinek tkanki guza za pomocą biopsji. Zostaje on skierowany do oceny mikroskopowej – na tej podstawie ustala się ostateczne rozpoznanie raka gruczołu krokowego.
Jakie jest leczenie?
Wybór strategii leczenia raka gruczołu krokowego jest uzależniony od zaawansowania choroby. Niezbędna jest ocena ogólnego stanu zdrowia (z uwzględnieniem schorzeń towarzyszących) i spodziewanej długości życia. W leczeniu stosuje się metody operacyjne, ogólnosystemowe (hormonoterapia lub chemioterapia) lub radioterapie. W przypadku nowotworu wykrytego we wczesnym stadium możliwe jest leczenie radykalne, dające szanse na wyleczenie. Dlatego warto pamiętać o mało inwazyjnym i relatywnie tanim badaniu przesiewowym PSA, które regularnie powinni wykonywać mężczyźni po 50. roku życia.
Materiał zewnętrzny.
