Gotowiec. Słowo które przychodzi mi do głowy, kiedy patrzę na VW Grand California, która stoi między dziesiątkami customowych kampervan’ów. Czasy zarazy sprawiły, że autorskie konstrukcje stały się nagle powszechniejsze, niż te budowane przez cenione marki. Podróżowanie, pracowanie zdalne znad jeziora, a nawet przeprowadzka na stałe do kampera, to coś co rozbudziło wyobraźnię wszystkich, niezależnie od zasobności portfela.
Kamper, przyczepka czy campervan?
Osobiście postanowiłam moje marzenia przekuć w czyny. Lubię jednak dobrze się rozeznać, zanim zainwestuję w coś moje oszczędności. Pojawiły się więc pytania na co się zdecydować. Najpierw pomyślałam o przyczepce. Nie jest to drugie auto, więc nie ładuje się w mechanikę, koszty i inne problematyczne rzeczy. Szybko zorientowałam się, że musiałabym dorobić hak w aucie, a i samo auto musiałoby mieć większy uciąg niż to, z którego teraz korzystam.
A więc może kamper? Zmroziły mnie ich ceny, ale też nie podobał mi się ich układ w środku oraz fakt jak bardzo się wyróżniają. Wystarczyło kilka godzin na YouTube, poświęcone na oglądaniu van-tourów i moje marzenia obrały azymut na kampervan’a. Dlaczego? Nie potrzebuję dużej przestrzeni (salonu), podoba mi się zbita bryła i co dla mnie najfajniejsze – nie będę się tak rzucała w oczy. Po ciemku nie idzie bowiem rozróżnić, czy to dostawczak czy już kamper.
Tak więc gotowy kampervan Grand California jest prawie, prawie idealny…
Po całym tygodniu mieszkania i zwiedzania Polski w Grand Californi mogłabym nagrać filmik, zawierający kompilację uderzeń głową o różne elementy wyposażenia. Nie jestem bardzo wysoka, ale bez skarpetek mierzę 178 cm. Buty czy kapcie dodają mi jeszcze trochę, więc do najniższych też nie należę i większość moich znajomych nie podzieliłaby moich bolączek.
Sen to zdrowie, a łóżko łóżku łóżkiem
Gdzie natrafiłam na pierwsze zauważalne problemy? Łóżko! VW Crafter na którym zbudowana została Grand California, jest jednym z węższych dostawczaków na rynku. Producent poszerzył jednak karoserię montując dwa wybrzuszenia, aby udało się zmieścić łóżko o długości deklarowanej 194 cm. Moja miarka pokazała wprawdzie 190 cm, przyjmując długość materaca jako punkt odniesienia. Szerokość maksymalna to 155 cm, ale zwęża się w okolicach bioder. Można więc sądzić, że mając nawet 180 cm nie będzie problemu. Ja jednak śpię na poduszce ortopedycznej, odsuwającej nieco moją głowę od ściany, a w efekcie sprawiającej, że dotykam piętami przeciwległą ścianę vana. Myślę, że dla komfortu, maksymalny wzrost osób podróżujących to 170 cm, przynajmniej w przypadku gdy rozważamy Californię w kontekście regularnego wykorzystywania na cele mieszkaniowe.
Możesz zastanawiać się: “a co jak będę spać na boku?” Ok, jak będziesz spać na boku z lekko zgiętymi nogami, tak jak ja przez ostatnie 7 dni to się wyśpisz. Warunkiem jest to, że śpisz przy tylnych drzwiach. Bo jeśli śpisz od strony łazienki, to na lewym boku możesz jak ja, spadać za wycięte pod kątem łóżko. Muszę też podkreślić, że mój partner był mniej krytyczny w zakresie łóżka ustawionego prostopadle do ścian. Podobała mu się znaczna oszczędność miejsca. Finalnie jednak oboje orzekliśmy, że jak VW, to łóżko tylko po długości. Tutaj należy zaznaczyć, że na rynku jest też dłuższa wersja Grand Californi, gdzie łóżko ustawione jest właśnie równolegle do ścian bocznych.
Poza problemami natury matematycznej, łóżko zaskoczyło mnie bardzo pozytywnie. Cienkie pianki trzech materaców spoczywają na plastikowych motylkach, które zastępują sprężyny i zapewniają prawidłową wentylację materaca. Rozmiar jest idealny, aby całość zabezpieczyć prześcieradłem 160×200 cm z gumkami, dzięki czemu nic nie będzie się nam zwijać. Całość można złożyć tak, aby mieć przejście przez całą długość auta, jednak przez cały wyjazd pozostawialiśmy łóżko rozłożone.
7 małych krasnoludków i 7 małych szafek
Drugim elementem, o który systematycznie waliłam głową są szafki górne. Przypominają one szafki samolotowe i wyjątkowo nie rozumiem czym kierowali się projektanci. Zamontowano je na wszystkich ścianach, na których możliwe było ich zastosowanie. Czyli nad kuchnią i łóżkiem z 3 stron
Każda jest dzielona na dwie części, dzięki czemu mamy dwie przestrzenie. Same drzwiczki są łatwe w obsłudze. Jednak są one wszędzie. Za każdym razem gdy budziłam się zaspana i podniosłam głowę z poduszki, waliłam się w ich spody. Do tego wszystkie szafki są płytkie, najlepiej obrazuje to paczka papieru toaletowego która idealnie wypełnia jedną z nich. Aby zmieścić koszulki, musiałam je dodatkowo złożyć na pół. Czy nie istnieje lepsze rozwiązanie? Moim zdaniem istnieje – wystarczy zlokalizować głębsze szafki w nogach łóżka i zachować wolną przestrzeń nad głową. Sprawdziłam i jest to wykonalne.
Może jak się jest niższym i śpi się bardziej na środku łóżka, to spotkanie z szafkami też nie jest tak częste. Jak wspominałam, jest ich naprawdę dużo – 7 sztuk. Jedna z nich, najgłębsza, ma siatkę, dzięki której bezproblemowo spakowałam całą bieliznę.
Oczywiście to nie koniec podręcznej przestrzeni magazynowej. Mamy bowiem w kuchni dwie dość głębokie szuflady pionowe idealne na puszki z napojami czy młynek do pieprzu. Jest też szeroka, ale niska szuflada – odpowiednia na sztućce i przybory kuchenne. Do tego przy drugim rzędzie siedzeń mamy wnękę, w której świetnie mieszczą się trzy butelki 1,5 l. Natomiast nad głowami są też dwie wnęki, w których schowałam małą grę planszową i książki.
Może to i luksus ale nie odmówię sobie codziennego prysznica
To co mnie trochę rozbawiło, to to że wąż prysznicowy okazał się ździebko zbyt krótki. Nie jest to duży dyskomfort, bo po osadzeniu w uchwycie nie miałam problemu nachylać się, aby dobrze się opłukać.
Poza tym wymiary prysznica bardzo pozytywnie mnie zaskoczyły. Do dyspozycji mamy wolną przestrzeń o głębokości 56 cm i szerokości 83 cm. Jest też wnęka, w którą częściowo wchodzi toaleta kasetowa. Volkswagen zaplanował również dwie półki oraz zamykaną lustrem płytką szafkę. Jest też składana umywalka, ale osobiście mogłabym z niej zrezygnować, bo ręce i zęby myliśmy w zlewie, gdzie było to po prostu wygodniejsze. Tak czy siak, pozytywnie zaskoczyło mnie też to, że nie było problemu z wilgotnością, która znikała przez właz w suficie i dwa odpływy.
Co do toalety kasetowej, bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Wbudowany wentylator świetnie radził sobie z tym, by zapachy nie wydostawały się z ubikacji. Jedynym problemem jaki napotkałam, było znalezienie miejsca na jej opróżnianie. Na mazurach, które wydają się idealne do dzikiego biwakowania, bardzo mocno brakuje punktów zrzutu. Już na początku ustaliliśmy, że dla wygody będziemy korzystać z toalety bez skrupułów, bez żadnego biegania po stacjach i restauracjach. Korzystanie z niej jest mega wygodne, a opróżnianie mimo że trochę ohydne, to nie na tyle aby wybierać krzaki. Dla dwóch osób opróżnianie zbiornika wypada co 3 dni.
Za podgrzewanie wody w Grand Californi odpowiada bojler Thruma Combi o pojemności 10 l. Będziecie go włączać zapewnie tylko przed prysznicem, więc na ciepłą wodę poczekacie około 30 minut. Urządzenie nie jest bardzo głośne, ale dacie radę na słuch wychwycić moment, w którym zakończy pracę. A czy w 10 l da się solidnie umyć? Ja dawałam radę, wliczając w to codzienne mycie głowy, aczkolwiek nigdy nie próbowaliśmy się myć pod rząd i oczekiwaliśmy około 20 minut jedno po drugim.
W co jeszcze uderzyłam? Na trajektorii mojego czoła pojawiała się również górna krawędź otworu drzwi przesuwnych oraz łóżko nad szoferką. Tak więc nie wybrałabym tego auta dla siebie. ALE 6 dni które spędziłam w VW Grand Californa na pewno spowoduje, że każdemu kto będzie ode mnie niższy, będę gorąco polecać taką przygodę.
Garaż
Po obu stronach pod łóżkiem mamy szafki. Z jednej strony dwie, a z drugiej strony jedną. Są one dość wysokie ale nie mają półek, chociaż pewnie możecie dorobić je sami. Są również dość pojemne, więc w przypływie mojego szaleństwa, do jednej z nich zapakowałam 4 półtorej-litrowe butelki z wodą oraz 8 dużych puszek karmy dla psa. Mogłabym tam jeszcze na pewno upchnąć jakieś koce czy swetry. Druga ma podobną pojemność, ale biorąc pod uwagę 7-dniowy plan wyprawy, nie miałam na nią żadnego pomysłu.
Na przeciwległej ścianie jest jeszcze szafka z zdejmowanymi drzwiczkami, gdzie są 2 miejsca na butle z gazem. Na samym końcu przy drzwiach jest miejsce na dużą skrzynię, która w naszym przypadku mieściła 4-osobowy komplet naczyń, garnki, kawiarkę itp.
Zaskoczył mnie sposób zaprojektowania drzwi szafek. Skonstruowano je tak, że ich otwarcie przy rozłożonym łóżku jest wprawdzie możliwe, ale tylko od strony garażu. Fajnie byłoby zainstalować tam mechanizm umożliwiający otwieranie drzwiczek w obie strony.
Pozostałą w garażu przestrzeń zajmuje zabudowany, 110 litrowy zbiornik na czystą wodę. Wystarczał on nam na 3 dni. Natomiast 27 litrowy zbiornik na szarą wodę zrzucaliśmy co 2 dni, ale tak naprawdę warto zrzucać go przy każdej nadarzającej się okazji. Lżejsze auto mniej pali i lepiej się prowadzi, a zawór do spuszczania jest naprawdę łatwo dostępny.
Czy dobrze się bawiłam w VW Grand California?
Bawiłam się wspaniale. Wybraliśmy spanie na dziko, do czego mam wrażenie, nie jest stworzone to konkretne auto. Ma ono ultra mały akumulator, który co prawda ładuje się z alternatora i mikro panelu fotowoltaicznego, ale miewa problemy z „udostępnianiem” prądu. Grand California względem customowych camper vanów jest dobrze wykonana i dużo bardziej cywilizowana, ale jednocześnie sama wymaga cywilizacji w postaci kempingu. Wtedy możemy bez ograniczeń cieszyć się sprawnym ogrzewaniem i świetną klimatyzacją.
Zarówno te dobre, jak i mniej przyjemne wrażenia z podróżowania Grand California utwierdziły mnie w przekonaniu, że Volkswagen to dobry wybór. Aby jednak dostosować auto idealnie pod moje oczekiwania zdecydowałam się na zakup Craftera – blaszaka i wykończenie go wedle własnych upodobań. Świetnie bowiem obudzić tuż nad jeziorem, gdzie dopiero powoli schodzą się pierwsi wędkarze.
Szukasz czegoś mniejszego? Zobacz test Volkswagen Caddy California.
